en dan gebeurd waar je altijd bang voor bent; je krijgt een telefoontje op je werk dat Ja'Neill is overleden.
3 weken nadat we Twist'R hebben opgehaald uit het crematorium moeten we jou daarheen brengen.
en ja, we zagen het aankomen
en ja, we wisten al vanaf de Kerst dat we je zouden verliezen
en ja, je hebt een mooie leeftijd
en ja, het doet zo'n pijn
We hebben samen zoveel gedaan, het was jou nooit te gek. je kon alles aan, was nergens bang voor of van onder de indruk. Door jou heb ik leren clickeren; en wat heb je mijn geduld op de proef gesteld!!!
Maar als je het dan deed en de jackpot verdiende, dan hadden we beiden een glimlach op ons gezicht van oor tot oor.
We hebben wat af getraind, tot en met GG 1en de nodige wedstrijden erbij. Je werd Clubkampioen GG1 van de ASCN.
Vanwege je knie operatie was je niet zo sterk in je achterhand maar ook dat was geen probleem; je verzon er wel wat op.
Gingen we zwemmen dan was Tyler sneller in het water als jij. Dat kon je eigenlijk niet zo goed hebben dus wachte je hem op tot hij terug kwam met de stok. Je duwde hem koppie onder zodat hij de stok losliet en triomfantelijk zwom jij er mee naar de kant.
Daar aangekomen wachte je hem weer op en liet hem voorgaan de kant op. Dan pakte je zijn staart in de bek en zo liet je jezelf op de kant trekken.
Arme Tyler vond het niet leuk maar hij deed het 100x achter elkaar voor je.
Apporteren was je lust en je leven, tot het laats toe liep je met een dennenappel in je bek of haalde je dummy's uit het water.Op vakantie op Texel sleepte je de hele week met aangespoelde pakjes Libresse in je bek.
Rollen in het zand, je hebt wat kilo's zand mee naar huis gesleept.
Jij hebt me ook geleerd dat je niet uit een werklijn hoeft te komen om te werken. Dit heb je ook doorgegeven aan je kinderen en kleinkinderen. En ik kan het weten wat ik heb gelukkig van beiden een exemplaar die me nog steeds flinke uitdagingen geven.
bedankt daarvoor lieve Ja'Neill
